EIGRP Enhanced Interior Gateway Routing Protocol
EIGRP Cisco tarafından IGRP protokolünün yetersiz kalmaya başlamasıyla geliştirilmiş birçok yönden IGRP protokolüne benzemesine rağmen, geliştirilmiş özellikleri sayesinde Cisco cihazların oluşturduğu ağlarda oldukça tercih edilen bir protokoldür. Bu protokol aynı anda Uzaklık Vektörü ve Hat Durumu protokollerinin özelliklerine sahip olduğu için Melez (Hybrid) olarak da adlandırılmaktadır.
EIGRP’nin başlıca özellikleri şunlardır:
• AD (Administrative Distance – Yönetimsel Uzunluk) değeri 90’dır.
• VLSM desteği vardır.
• IP, IPX, AppleTalk protokollerini desteklemektedir.
• Otomatik Özetleme (Auto Summarization) özelliğine sahiptir.
• EIGRP protokolü Sınıfsız (Classless) çalışır.
EIGRP hakkında daha ayrıntılı bilgi IGRP-EIGRP Protokolleri dökümanından edinilebilir.
EIGRP YAPILANDIRMASI
Aşağıda verilen örnek topoloji üzerinde EIGRP yapılandırmasının aşamaları anlatılacaktır.
Yönlendiricilerin (Router) ilgili bağlantı noktalarına (Port) yukarıdaki topolojide verilmiş olan IP (Internet Protocol – İnternet Protokolü) adresleri girildikten sonra yönlendiricilerde EIGRP’yi etkinleştirmek için Küresel Yapılandırma (Global Configuration) seçeneğinde “router eigrp 1” komutu girilir
Bu komuttaki “1” sayısına süreç numarası (process number) denip bu numara yönlendirici üzerinde başlatılan EIGRP sürecini temsil eder. İki EIGRP yönlendiricinin sorunsuz iletişim kurabilmesi için bu numaraların aynı olması gerektiğinden literatürde bu numaraya “otonom sistem numarası” da denir.
Bütün yönlendiricilerde EIGRP etkinleştirildikten sonra yönlendiricilere gerekli ağların (network) adresleri tanıtılır. Bunun için de yönlendirici yapılandırma seçeneğinde “ network ‘ ilgili ağ adresi ’ ” komutu girilir.
R1 için
R1(config)#router eigrp 1
R1(config-router)#network 14.1.1.0
R1(config-router)#network 12.1.1.0
R1(config-router)#network 192.168.1.0 0.0.0.255
R1(config-router)#end
R2 için
R2(config)#router eigrp 1
R2(config-router)#network 12.1.1.0
R2(config-router)#network 172.16.0.0
R2(config-router)#network 192.168.2.0 0.0.0.255
R2(config-router)#end
R3 için
R2(config)#router eigrp 1
R2(config-router)#network 14.1.1.0
R2(config-router)#network 172.16.0.0
R2(config-router)#network 192.168.3.0 0.0.0.255
R2(config-router)#end
Komutları girildikten sonra tüm yönlendiricilerde EIGRP aktif hale getirilmiş olur.
Verilen komutlardaki “0.0.0.255” değerine “Wildcard Mask” denir. “Wildcard Mask”, yönlendiricinin belirlenen bir alt ağa yayın yapmasını sağlar. “Wildcard Mask” temel olarak Alt Ağ Maskesi (Subnet Mask) ile aynı görevi yapar. Örneğin “network 192.168.2.0 0.0.0.255” komutuyla yönlendiricinin sadece 192.168.2.0/24 ağına yayın yapması sağlanır.
Bunun yanında verilen topolojinin sorunsuz bir şekilde birbirleriyle haberleşebilmesi için EIGRP’de varsayılan olarak uygulanan Otomatik Özetleme (Auto Summarization) özelliği kapatılmalıdır. Çünkü 172.16.2.1/24 ve 172.16.3.1/24 adresleri B sınıfı IP adresleri olduğundan EIGRP tarafından otomatik olarak 172.16.0.0/16 olarak özetlenirler. EIGRP’nin bu özelliğinden dolayı yönlendirici 172.16.0.0/16 hedefli paketler işlenmez ve bu iki ağ birbiriyle iletişim kuramaz. Bu durumu engellemek için Otomatik Özetleme özelliği kapatılmalıdr. Otomatik Özetleme, yönlendirici yapılandırma seçeneğinde “no auto-summary” komutuyla kapatılabiir.
Otomatik Özetleme özelliği de kapatıldıktan sonra verilen topoloji EIGRP üzerinden sorunsuz şekilde haberleşme yapabilecek duruma gelir. Topolojinin sorunsuz çalıştığını kontrol etmek için yönlendiriciler üzerinden “ping” atma işlemi gerçekleştirilebilir. Örneğin R2’nin “loopback”’ adresinden R3’ün “loopback” adresine “ping” atılarak bağlantı test edilebilir.
